قدس آنلاین: آمریکا این روزها تحولات بی‌سابقه‌ای را از سر می‌گذراند و اخبار مربوط به انتخابات پر حاشیه ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰، این کشور را به سرخط رسانه‌های خبری کشانده است. در حالی که مردم برای نشان دادن میزان حمایت خود از نامزد انتخابیشان به لشکرکشی خیابانی روی آورده‌اند، «دونالد ترامپ» و «جو بایدن» هر کدام خود را پیروز این ماراتن معرفی کرده‌اند؛ موضوعی که در ایالات متحده ولی در واقعه متفرقه و چندپاره امروز بیش از پیش خطر افزایش خشونت‌ها و تنش داخلی را افزایش داده است.
نتایج شمارش آرای انتخابات آمریکا تا این‌لحظه از برتری بایدن حکایت دارد، اما صحبت‌کردن از پیروزی قطعی نامزد دموکرات کمی زود به‌نظر می‌رسد. هنوز کار تمام نشده و با تقلب گسترده‌ای که هر دو طرف در انتخابات مدعی آن شده‌اند، انتظار کشیده‌شدن این جدال به دادگاه عالی بعید نیست. ترامپ خود استاد تقلب و شارلاتانیسم است و بهتر از هر کسی از این درگیری‌ها استقبال می‌کند، پس باید صبر کرد و دید در دادگاه زور، نفوذ و پول چه کسی می‌چربد؛ ماجرایی که احتمالاً یک تا دو ماه به طول خواهد انجامید.
با وجود این، احتمال پیروزی جو بایدن برای ما به عنوان کشوری که در طول ۴۰ سال گذشته و پس از انقلاب فارغ از اینکه جمهوری‌خواهان سر کار بوده‌اند یا دموکرات‌ها و همواره تحت تحریم حاکمان کاخ سفید قرار داشته، چندان تفاوتی ندارد و در راهبردها تأثیر چندانی نخواهد گذاشت. این موضوع را رهبر انقلاب اسلامی هم به‌صراحت اعلام کرده‌اند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سخنرانی اخیر خود که به مناسبت سالروز ولادت پیامبر اعظم(ص) و امام صادق(ع) صورت گرفت، تأکید کردند: رفت و آمد اشخاص در آمریکا روی سیاست جمهوری اسلامی تأثیرگذار نخواهد بود. واقعیت آن است که میان دو جناح آمریکایی در دشمنی ریشه‌ای با جمهوری اسلامی تفاوتی وجود ندارد و تفاوت آن‌ها تنها در نحوه اعمال این سیاست است. بایدن پیش‌تر به‌صراحت در مقاله‌ای که در خبرگزاری «سی‌ان‌ان» منتشر شد، اعلام کرد: «در رابطه با ایران خواسته‌های وی با تمایلات ترامپ چندان اختلافی ندارد».
تفاوت میان این دو در نوع رابطه با ایران در فازبندی است. در حالی که ترامپ پیش‌تر خواستار بستن قراردادی سفت و سخت‌تر با ایران شده بود، نامزد دموکرات در این زمینه اعلام کرده که تهران باید ضمانت بدهد که درباره همه خواسته‌های وی یعنی درباره مؤلفه‌های منطقه‌ای، موشکی، امنیت رژیم صهیونیستی پشت میز مذاکره بنشیند. این یعنی نامزد دموکرات به دنبال تحمیل برجام ۲ و ۳ به ایران در راستای رسیدن به اهدافش خواهد بود. بایدن اعلام کرده برجام پلاس می‌خواهد؛ یعنی به برجام موجود برنمی‌گردد، بلکه خواستار تغییرات گسترده در این توافق به‌منظور تحمیل شرایط جدید به کشورمان است. وی حتی درباره تمامی «بندهای غروب آفتاب» یا بندهای مربوط به زمان‌بندی محدودیت‌های هسته‌ای نیز خواستار بازبینی جدی شده است. این برخلاف مواضع اعلامی جمهوری اسلامی است که از زبان وزیر خارجه بیان شده است. محمدجواد ظریف پس از خروج آمریکا از توافق‌نامه هسته‌ای تأکید کرده حتی یک کلمه از برجام تغییر نخواهد کرد؛ بنابراین موضع وزارت خارجه و بالطبع کل حاکمیت این است که هیچ تغییری در برجام صورت نگیرد.
بر اساس نکات ذکر شده به نظر می‌رسد حتی در صورت پیروزی بایدن، به سبب دشمنی همیشگی کاخ سفید با کشورمان، نباید انتظار داشت تغییر شگرف در نوع رابطه میان جمهوری اسلامی و دولت حاکم بر واشنگتن اتفاق افتد. اما در این میان نکته جالب آن است که انتخابات آمریکا با وجود همه این جدل‌ها و حواشی، امروز به سوژه‌ای برای برخی جریان‌های داخلی برای خودنمایی شده و آن‌ها پیروزی بایدن را به جشن نشسته‌اند. اگر چه نمی‌توان منکر تأثیرات روانی انتخابات آمریکا بر اقتصاد کشورمان به دلیل شرایط تحریمی بود، ولی نکته مهم موج‌سواری این جریان‌های سیاسی و برجسته‌سازی نتیجه این رقابت است. واقعیت آن است که این انتخابات ایالات متحده نیست که بر تحولات ایران اثر می‌گذارد، بلکه برخی گروه‌های داخلی سعی دارند از تفاوت اندک موجود میان دو نامزد یا روی کار آمدن این حزب یا آن حزب در آمریکا برای خودشان اعتباری دست و پا کنند. این جریان‌ها و اشخاص به دنبال آن هستند با ماهی‌گیری از این آب گل‌آلود شرایط را تغییر دهند و بتوانند برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ از این نمد کلاهی برای خود فراهم آورند و جای پایی در دل مردم دلزده از آنان پیدا کنند و در وزن‌کشی‌های سیاسی برای خود عامل برتری سازند؛ مسئله‌ای که به دلیل آگاهی مردم از جنایت‌های آمریکا به نظر نمی‌رسد چندان خریداری داشته باشد.
نظر شما